BİR ÇINAR GELDİ GEÇTİ “HABU” YALAN DÜNYADAN

 

 

            Bir Çınar geldi geçti ha bu yalan Dünyadan. Adi Nazmiye BALCI, yaşı 110 yaşında. Rize ili İkizdere ilçesi ılıca köyünden.  Hacı Mehmet BALCI kızı.  Benim sayabileceğim Hacı Hasan, Hafız Mustafa, Hacı Aslan ve Bahattin, Emine ve Seviye BALCI’nı ablaları. En son Osmanlı Padişahini ve bu gün (08.072023) tarihi itibarı ile en son Cumhurbaşkanını gören ve birkaç yıl önce rahatsızlandığında Mehmet Akif Ersoy hastahanesinde yatmakta iken Cumhurbaşkanımız sayın Recep Tayyip ERDOĞAN tarafından hastahanede ziyaret edilen ve hayır dualarına mazhar olunan bir çınar Nazmiye BALCI. Meşhur Usta Tepe’nin Memiş’in  eşi, Öğretmen Merhum Mutafa BALCI, Emekli İmam Şemon BALCI, Hamiye, Fatma, Nimet, Nuran’ın biricik anneleri Nazmiye BALCI. Torunlarını saymaya kalkışırsam işin içinden çıkamayacağım kadar çok. Birçoğunun ismini biliyorum sayabilirim ancak sehven unutup sayamayacaklarım olabileceğinden buraya yazmaktan imtina ettiğim altmış torum ninesi, büyük annesi, Köyümüzün Çınarı Nazmiye BALCI. Hiç kimsenin yeri doldurulmaz, herkesin kendisine özgü bir öz kütlesi ve bir ağırlığı vardır. Ancak Nazmiye BALCI’nın yeri asla doldurulamayacak kadar değerli ve kıymetli bir insan.

           

            Ben her zaman söylerim gök kubbede hoş bir sa.da bırakmak diye. Hani bir atasözümüz var ya bence çok anlamlı “Eşşek ölür kalır semeri, İnsan ölür kalır eseri” diye. İşte bu; kendimizi arkadan hayırla yâd ettirebileceğimiz bir eserimiz var mıdır acaba. Olanlara selam olsun. Mevlid’i şerifin müellifi Merhum Süleyman ÇELEBİ öyle diyor; “Hak Teâlâ rahmet eyleye ana, kim beni ol bir dua ile ana.” Merhum Süleyman ÇELEBİ işte geride bırakmış olduğu, Peygamber efendimize Naat ve kasidelerle dolu ve adına Mevlid’i şerif dediğimiz çok değerli bir eseri ile kendisine hayır dua edilmesini sağlayan müstesna bir şahsiyettir. 

 

            Nazmiye teyzemizi köyümüzde tanıyan 7 den 110 ‘a kadar her kim varsa hakkında hep güzel şeyler söyleyeceğinden eminim. Küçüğünü seven, büyüğünü sayan. Komşuluk hak ve hukukunu azamı derecede koruyup kollayan. Çocuklara karşı ayrı bir sevgi ve muhabbeti olan. Küçükle küçük, büyükle büyük olmasını bilen bir şahsiyet. “Nasıl yaşarsan öyle ölürsün, nasıl ölürsen öyle dirilirsin” Mevla hepimize güzel yaşamayı, güzel ölmeyi ve güzel dirilmeyi nasip eylesin.

 

            Nazmiye teyze Köyü ve özellikle Yaylayı çok severdi. Son birkaç yıl hariç her yaz oğulları, kızları veya torunları tarafından mutlaka Köye ve Yaylaya götürülürdü. Bir seferinde kendisiyle aramızda şöyle bir diyalog geçmişti. Sizinle paylaşmak isterim. Nazmiye teyzenin Yaylada evini bilenler varsa, Kurtlar yaylasından Büyük yayla istikametine doğru giderken yolun altında. Şimdi iki ev oldu, biri Mustafa hocanın, biri Şemon hocanın. Ancak eskiden müştereken küçük ahşaptan bir evleri vardı. Yaylanın sık dumanını ve sık çisesini anlatmama gerek yok sanırım. İşte öyle bir çiseli ve oldukça da soğuk bir havada, duman sıkmış, adeta göz gözü görmüyor bizim Nazmiye teyze evin kapısına bir iskemle atmış oturuyor. Ben de sıkıca giyinmiş, kabanı sırtıma, fesi başıma geçirmiş bir şekilde öğlen namazı için camiye doğru gidiyorum. Üst taraftan çise birde sık duman önümü görmekte bile zorlanıyorum. Tam Nazmiye teyzenin evinin üstünden geçerken Nazmiye teyze gözüme ilişiyor. Ben kendisine;

 

• Selamünaleyküm Nazmiye teyze diye seslendim. Nazmiye teyze;
• Vealeyküm selam diye selamımı alıyor.
• Yahu Nazmiye teyze Şimdi İstanbul’da olsan daha iyi değil miydi? Bu soğuk da bu yağmur ve bu dumanda buralarda ne işin vardı diye söyleyince Nazmiye teyze;
• Şöyle burnundan derin bir soluk alarak: Buranın dumanı da güzel, çisesi de güzel, soğuğu da güzel diye cevap verdi.

 

       Artık bu sözün üstüne daha diyecek bir söz kalmamıştı. Ben tıpış tıpış camının yolunu tutarken Nazmiye teyzenin Yaylayı ne kadar çok sevdiğini çok daha iyi anladım.

 

            Büyük Çınar, değerli insan. Annemin arkadaşı, yoldaşı, sırdaşı çıkmış olduğun bu ulvi yolculukta Mevlam yar ve yardımcın olsun. Tüm annelerimiz ile birlikte Cennette havz’ı Kevser’den kana kana içmek, Livaul hamd sancağı altında buluşmak, Hz. Hatice’ye, Hz. Ayşe’ye ve Hz. Fatima’ya komşu olmak nasıp olsun inşallah. Mevla başta Nazmiye teyzemiz olmak üzere tüm geçmişlerimize gani gani rahmet eylesin. Bizleri de böyle arkamızdan hayırla yâd edecek nesiller, eş dost ve akrabalar bırakmak nasıp eylesin.  

 

 

 

Gidişin üzdü bizi, git bizde geleceğiz.

Ne yaptıysak Dünyada hesabi vereceğiz

Bugünü yarını yok ardından geleceğiz

Ölümsüz değil Dünya hepimiz öleceğiz.

 

Yakası yok gömleği giymemeye çare yok

Hem ağa, Paşa olsan gitmemeye çare yok

Karanlık şu mahzene girmemeye çare yok

Ölümsüz değil Dünya hepimiz öleceğiz.

…….

 

Gel nefsim ölümlerden biraz ibret alalım

Hayır, hasenat yapıp hatırlarda kalalım

Mevla’nın tükenmeyen rahmetine dalalım

Ölümsüz değil Dünya hepimiz öleceğiz.

 

HÜSEYİN BALCI

Okunma Sayısı: 348

Yorum Ekle



YAZARIN DİĞER YAZILARI